Spiritualiteit op de nieuwe aarde
Over spiritualiteit kun je tegenwoordig heel wat vinden in boeken, op internet, bij lezingen en readings. Al te vaak wordt die informatie echter alleen maar mentaal opgepakt. Mensen beseffen en zeggen dan bijvoorbeeld: “ok, er is meer tussen hemel en aarde” en vaak blijft het daar dan bij. Maar is dit wel spiritualiteit in de diepste zin van het woord? Waarschijnlijk niet.
Is spiritualiteit niet veel meer een doorvoelde, bezielde manier van leven, van bewust denken en voelen? Een krachtige, wijze, liefdevolle manier van Zijn, van verantwoordelijkheid nemen voor je eigen Zielenplan en daar tijdens je leven aan werken?
Het is juist die verbinding tussen “theorie en praktijk” die praktijk Anahata bijzonder maakt. De mensen die de weg naar ons vinden zijn merendeels Lichtwerkers die vaak alleen een duwtje in de goede richting nodig hebben, een a ha moment. Tijdens een sessie ervaren ze dat dan als een diepe herinnering, een soort heimwee, een soort Weten dat je deel uitmaakt van een groter geheel, waarvan je op dat moment beseft dat je er altijd al deel van uitmaakte maar wat je tijdens je leven, op bepaalde piekmomenten na, gewoon vergeten was.
We leven in een unieke tijd
Iedereen merkt dat er op heel veel gebieden heel veel in beweging is op aarde en dat de gebeurtenissen elkaar in steeds sneller tempo opvolgen. Sommige mensen kunnen hier goed mee omgaan maar anderen raken erdoor in onbalans. Ze voelen soms diepe emoties als angst en onzekerheid of juist woede en verdriet. Het is duidelijk dat deze emoties ons geen goed doen. Uiteindelijk kunnen we er ziek van worden, emotioneel of zelfs fysiek. Wat kun je doen als je merkt dat je uit balans bent?
Ascentie van de aarde
Ieder probleem, mentaal of emotioneel, is ten diepste een spiritueel probleem en daar is niets zweverigs aan. Het heeft uiteindelijk te maken met de vraag hoe wij vanuit onze diepste kern, onze Spirit, de Ziel die we zijn, in de rol van onze persoonlijke aardse ik omgaan met bepaalde thema’s.
Het grootste thema van deze tijd is de ascentie van de aarde. Ascentie betekent verhoging van de frequentie van bewustzijn. Het is voor sommigen wellicht vreemd om te horen dat een planeet een zelfstandig bewustzijn kan hebben. Toch is dat zo omdat alles in het universum bewustzijn heeft, van een laag, oppervlakkig bewustzijn bijvoorbeeld van een steen tot een diepgaand en uitgebreid bewustzijn van een wijs mens zoals Boedha of Jezus.
In gewoon Nederlands betekent de ascentie van de aarde dat ze haar bewustzijn verder aan het verhogen is. Als gevolg daarvan heeft ze nu een grens bereikt. Ze is niet langer bereid te accepteren hoe wij mensen (haar kinderen) met elkaar omgaan er hoe er met haar wordt omgegaan. Liefde en zorgzaamheid voor mens, dier en voor de aarde zelf zijn al veel te lang ver te zoeken. De aarde heeft besloten dat genoeg genoeg is. Zij doet dat uiteraard op haar eigen manier nl. door de natuur te laten spreken in de vorm van bosbranden, tsunami’s, overstromingen of juist grote droogtes, tornado’s, aardbevingen etc.
We zijn als mens afhankelijk van de aarde
Uiteindelijk hebben we als mensheid en als individu natuurlijk weinig keus meer. We zijn immers als mens afhankelijk van de aarde. Denk maar aan zuurstof, water en voeding. Als we als soort verder willen bestaan zullen we nu ons bewustzijn mee moeten laten groeien met dat van de aarde. We moeten weer hoeders, beschermers van de aarde worden en hoeders van elkaar, hoeders die het welzijn van de hele mensheid in hun hart dragen, niet alleen het belang van onze groep of ons kleine, tijdelijke ik. Als we die weg niet heel snel gaan dan zadelen we onszelf en onze kinderen met een welhaast onleefbare aarde op en met een vorm van samenleven die niet veel ruimte voor vrijheid meer kent.
Overigens kunnen we niet zeggen dat we niet gewaarschuwd zijn. Onder andere heel veel wetenschappers luiden al decennia lang de noodklok. Het enige wat wij moeten doen is wakker worden en Liefde weer handen en voeten geven, maar waar moeten we dan beginnen?
Bewustzijn
Het begin van alles is bewustzijn, met name het bewustzijn over onszelf. Wie of wat zijn wij eigenlijk? Wat komen we hier op aarde eigenlijk doen? Waar komen we vandaan en waar zullen we zijn als we hier weer vertrekken?
We denken ten onrechte dat we menselijke wezens zijn die op zoek zijn naar spiritueel ontwaken terwijl het in werkelijkheid andersom is. Wij zijn spirituele wezens, Zielen, die bezig zijn ons menselijk bewustzijn te laten ontwaken. Wij zijn een eeuwige, onsterfelijke Ziel en we hebben tijdelijk een lichaam, gedachten en emoties.
De gevolgen van dit misverstand. Vertrouwen we het leven nog wel?
Omdat wij de waarheid over wie we echt zijn (eeuwige wezens) in de loop van onze incarnaties steeds meer zijn vergeten zijn we steeds banger geworden, bijvoorbeeld alleen al om oud te worden en dood te gaan. Deze angst bepaalt inmiddels bewust en onbewust een groot deel van ons leven, terwijl de opeenvolging van levens nu juist zo diep in de blauwdruk van het leven verankerd is. Je kunt het vergelijken met de seizoenen en andere ritmes zoals dag en nacht, in en uitademing. Ze horen bij elkaar. Het één kan niet zonder het ander. De dood op aarde is de wedergeboorte en het weerzien in de astrale wereld en andersom.
Weer leren kijken met de ogen van de Ziel
Als je jezelf weer vanuit het perspectief van de onsterfelijke Ziel gaat zien (en dat bedoelen we met ontwaken) dan kun je die ritmes inclusief je eigen tijdelijkheid als persoon op aarde veel beter accepteren. Daarnaast helpt het je om je opnieuw te herinneren waarom je überhaupt naar de aarde gekomen bent en wat je missie hier is. Bovendien kun je de huidige gebeurtenissen in een veel groter kader plaatsen zodat je kunt gaan begrijpen waarom ze plaatsvinden. Niets gebeurt namelijk zomaar. Om in de metafoor van slapen en ontwaken te blijven, steeds weer blijkt dat we erg bang zijn om wakker te worden. We “kiezen” er vaak voor om in slaap te blijven, in de schijn-geborgenheid van onwetendheid en onbewustheid, in onze comfort zone. Toch moeten we ooit wakker worden want anders zou de evolutie stil komen te staan en dat kan niet.
Naar de vijfde dimensie!
Wij mensen zijn op aarde begrensd in onze mogelijkheden en wel tot de zgn. derde en vierde dimensie. Met de derde dimensie wordt het fysieke lichaam bedoeld en onder de vierde dimensie verstaan we onze emoties en gedachten. In met name die vierde dimensie zit de mensheid als geheel al heel lang vast. We hanteren al eeuwen aangeleerde, beperkende en onjuiste ideeën over onszelf en over hoe het leven in elkaar zit. Wat te denken van de uitspraken “je leeft maar één keer” of “de hemel, daar is nog nooit iemand van teruggekomen”. Beide uitspraken geven blijk van een niet al te hoog bewustzijn . Het Waterman tijdperk geeft ons de kans om onze beperkende overtuigingen en emoties letterlijk tegen het Licht te houden, ons ervan te bevrijden en de vijfde dimensie met zijn Liefde en compassie de kans te geven om zich via ons op aarde te nestelen.
Grijp nu die kans!
Als mensheid hebben we nu de mogelijkheid c.q. de verantwoordelijkheid om te ontwaken, ons van onze onbewustheid te bevrijden en zo de hemel (5D en hoger) naar de aarde (3D en 4D) te brengen. Er zijn bepaalde tijden waarin het gemakkelijker is om de angst voor het ontwaken te overwinnen en nu zitten we midden in zo´n tijd! Aan het einde van het Vissen- en het begin van het Watermantijdperk is de aarde bezig met een sterke verhoging van haar bewustzijn (ascentie) en de weeën die de voorboden zijn van de geboorte van de nieuwe tijd worden steeds intenser. Met andere woorden we hebben de wind mee…
Bij dit proces kan ik je helpen.
Echte vrijheid
Het begin van vrijheid is het besef dat je niet “de denker“ bent.
Op het moment dat je de denker gaat waarnemen wordt er een hoger bewustzijnsniveau actief.
Je begint dan te beseffen dat zich boven het denken een geweldig gebied van intelligentie uitstrekt en dat het denken niet meer is dan een nietig onderdeel van die intelligentie.
Je beseft ook dat alle dingen die echt belangrijk zijn, zoals schoonheid, liefde, creativiteit, vreugde, innerlijke vrede uit iets voortkomen dat het verstand te boven gaat. Je begint te ontwaken.
Eckhart Tolle
Onderstaand lied van Amanda Strydom geeft heel mooi de weg weer die de Ziel op Aarde gaat. We zijn als pelgrims, als in een droom worstelend in het duister en zoekend naar het Licht. Maar op een bepaald moment is de zoektocht klaar. We zijn ontwaakt, wakker geworden. We hebben het Licht in onszelf gevonden! Alles is ervaren en goedgemaakt. We zijn weer onschuldig maar heel veel bewustzijn rijker. We zijn bijna weer Thuis.